MITY SŁOWIAŃSKIE – BOGOWI

Oto opowieść z głębokiego mroku wyrwana:
szept ciemnych borów,
co szemrzą nad opuszczonymi mokradłami,
gdy zmierzch w ciszy zapada.
O, Bóstwo Chaosu!
Mgliste duchy wolno suną,
jakby wiekami zabłąkane.
Tli się tajemnica pierwotnego ognia.

Oto obecność niepokojąca,
co prowadzi ścieżką bez odwrotu
— tam, gdzie ziemia kryje sekrety umarłych.
To pradawna wiedza, w głębi przyrody zaklęta,
siła dzika, nieujarzmiona,
pełna mądrości prawiecznej,
której jeno nieliczni dostąpią.